Het woord nee bestaat uit maar drie letters, heeft 1 woordklank en toch krijgen we het maar moeilijk voor elkaar nee te zeggen. En dan ook nog het liefst zonder schuldgevoel.
Nee door kinderen
Wat dat betreft raad ik je aan om eens op zaterdagmiddag in de supermarkt te gaan staan. Hoe vaak ik daar wel niet moeders in gevecht zie met hun kinderen: “Bart wil je vanavond spaghetti als eten?” “NEE” brult Bart. “Emma je mag kiezen: een tijdschrift of een snoepje?” “NEE ik wil niet kiezen” gilt Emma. “Luuk zal ik voor jou een lekkere smoothie maken?” “NEEHEE ik wil iets lekkers” schreeuwt Luuk. Sorry moeders, ik leef echt met jullie mee. Maar waarom gaat het kinderen toch zo makkelijk af? Wat gaat er mis op het moment dat je volwassen wordt?
Gekeken naar de handen zijn er verschillende mogelijkheden te bedenken. Eén daarvan licht ik vandaag uit: De lus van verantwoordelijkheid.
Lus van verantwoordelijkheid
Tussen je ringvinger en middelvinger kan de lus van verantwoordelijkheid in je handen staan. De lus is als een soort van golvende beweging in je handen zichtbaar. Een verschrikkelijk mooi teken, mits je er bewust mee omgaat. Als de lus in je rechterhand staat gaat het over de loyaliteit en betrokkenheid naar je werk. Staat de lus in je linkerhand dan gaat het over de loyaliteit en betrokkenheid naar je familie en vrienden toe. En staan ze in beide handen dan ben je gezegend en misschien ook wel vervloekt.
Nee zeggen is haast onmogelijk
Mensen die de lus van verantwoordelijkheid niet hebben kunnen zich er maar weinig bij voorstellen, maar nee zeggen met een lus van verantwoordelijkheid gaat je echt aan het hart. Je hebt het idee het niet te kunnen maken om nee te zeggen.
Belt je vriendin je midden in de nacht op met autopech langs de weg? Jij denkt er geen seconde over na, schiet in je spijkerbroek en bent al onderweg naar haar toe. Je ziek melden op je werk? Toch alleen als het echt niet lukt om te komen. En zelfs dan klap je vanuit je bed snotterend en al je laptop open.
Deze betrokkenheid siert je, alleen zit er ook een groot gevaar in. Op een gegeven moment gaan de mensen in je omgeving ervan uit dat jij alles oplost. Iemand hoeft maar een probleem op te noemen of jij komt al aangerend. En dan gaat het wringen. Jij voelt je ondergewaardeerd en niet erkent. En de ander staat daar eigenlijk geen seconde bij stil. Je hebt het toch altijd gedaan dus waarom zou je het nu niet doen?
De les die je hebt te leren is de verantwoordelijkheid voor jezelf te nemen.
Metafoor vliegtuig
Hopelijk is het je nog nooit voorgekomen, maar als de luchtdruk in het vliegtuig wegvalt dan zijn daar de zuurstofmaskers om alert te blijven. Ongeacht welke persoon er ook naast je zit (kinderen, ouderen, hulpbehoevend), het is belangrijk én noodzaak eerst je eigen masker op te zetten voordat je de ander kunt helpen.
En zo kun je het ook zien in het dagelijks leven. Eerst moet je (goed) voor jezelf zorgen voordat je in staat bent de ander een handje op weg te helpen. Als er iemand in de toekomst een beroep op je doet dan hoop ik dat je deze metafoor voor de geest kunt halen en goed bedenkt of je niet eerst jezelf moet helpen.
In feite gaat het erom dat je bewust ja leert zeggen.
Daarnaast kunnen deze tips je goed helpen:
Vraag om bedenktijd
Als je geneigd bent op alles en iedereen direct ja te zeggen, dan doe je er goed aan bedenktijd te vragen. Hierdoor kun je rustig, zonder invloed van de ander, over je antwoord nadenken.
Een nee betekent niet dat je de ander niet wil helpen
Als je nee tegen een ander zegt betekent dat niet dat je de ander niet wil helpen. Je hebt alleen op dit moment niet de mogelijkheid, energie en tijd om de ander te helpen. In de toekomst kan dat een heel ander verhaal zijn.
Je bent geen verklaring schuldig
Als je nee zegt hoef je de ander niet te laten weten waarom. Het antwoord nee is in feite al meer dan genoeg. Al het andere eromheen is eigenlijk zoeken naar goedkeuring van de ander op jouw nee.
Een nee tegen de ander is een ja tegen jezelf
Hoe graag je het misschien ook zou willen, je kunt niet de hele wereld op je schouders dragen. Soms is een adempauze nodig om weer vooruit te kunnen. De nee die je tegen een ander zegt, geeft jou de mogelijkheid ja tegen iets te zeggen wat je graag wilt doen.
Hoe zit dat bij jou?
Heb je de lus van verantwoordelijkheid en vind je nee zeggen echt enorm lastig? Of heb je de lus van verantwoordelijkheid niet en vind je nee zeggen evengoed lastig? Of gaat ja zeggen je eigenlijk wel makkelijk af? Laat het me weten in een reactie!
