Handlezen in India

In juni 2017 bezocht ik India. Het land van de curry’s, miljoenen mensen, koeien, toeterende riksja’s en van het handlezen. Het verhaal wil dat handlezen zo’n vijfduizend jaar geleden in India is ontstaan. Mijn voornaamste reden om India te bezoeken was dan ook meer te weten te komen over handlezen.

Mijn rondreis door Noord-India en handlezen

Hoewel ik mezelf beschrijf als een stoere chick vond ik het toch geen veilig idee in mijn uppie door India te reizen. Ik besloot daarom aan een groepsreis van Shoestring deel te nemen. In 22 dagen bezocht ik negen verschillende plaatsen in het exotische Noord-India.

We begonnen in de hoofdstad Delhi waar het op dat moment niet alleen 45 graden was, maar waar ik ook direct in de Indiase diepte werd gegooid. Bij aankomst werd ik geconfronteerd met de armoede en viezigheid. Enorm confronterend om bedelende kinderen te zien die dringend een douche nodig hadden. De tourleider raadde het af om de kinderen geld te geven, omdat zij dit vaak af moeten geven. Beter was het om eten of drinken te kopen. Hoewel ik dat deed voelde ik mij ook enorm machteloos, want overal waar je kijkt zie je bedelende kinderen. Hoe kun je die ooit allemaal helpen? Ook zal ik de drukte en het continue getoeter niet snel vergeten. De toeristische drukte waarover men in Amsterdam klaagt stelt niets voor als je het vergelijkt met India.

Shimla – Dharmsala – Amritsar

Na Delhi gingen we naar Shimla om vervolgens naar Dharamsala te reizen. In Dharmsala heeft de Dalai Lama zijn regeringszetel. Het hele stadje ademt een Tibetaanse sfeer uit en doet knus aan. De Dalai Lama zelf is maar weinig in Dharmsala te vinden en volgens de tourleider maar goed ook, want anders kun je door de vele pelgrims niet normaal over straat lopen.

Daarna vervolgde onze reis naar Amritsar. En ik moet zeggen dat Amritsar de plek is die mijn hart heeft gestolen. De gouden tempel is zo onbeschrijflijk mooi. Ook kon ik mijn ogen maar moeilijk afhouden van de Sikhs. Niet dat ik ze aantrekkelijk vind, maar de mannen hebben iets bijzonder charismatisch over zich heen.

Risikesh – Agra – Jaipur – Pushkar – Udaipur

Het yogastadje Risikesh ademt spiritualiteit uit, maar nog meer koeienstront. In heel India zie je de heilige koeien loslopen over straat. Waar het in de andere steden nog een beetje gereguleerd wordt, lijkt het alsof de koeien hier een “lang leve de (schijt)lol” leven op na houden. Ik moest er echt even aan wennen. Ik hoopte in het stadje van verlichting en spiritualiteit een handlezer te ontmoeten. Google is your friend en zo kwam ik erachter dat er een heus instituut is gevestigd: het Indian Palmistry Institute. Ik dacht beter dan dit wordt het niet. Helaas bleek dat niet zo te zijn. Bij aankomst was het pand nogal vergane glorie en de leraar was op dat moment niet aanwezig. Wel kon ik later op de middag bellen en dan zou hij zeker tijd vrij maken. Ik belde later op de middag en kwam iets belangrijks te weten. Als Indiërs namelijk klaar zijn met hun boodschap te vertellen hangen ze op. Dus nadat de man vertelde geen tijd te hebben hing hij op zonder gedag te zeggen. Lekker efficiënt dat Indiase volk!

Geen handlezing, maar wel een bijzonder ritueel meegemaakt aan de Ganges. In deze heilige rivier kun je bij de ‘ghats’ een offer brengen in de vorm van een bloemenmandje en een wens doen. Ook is het mogelijk een helende duik te nemen, maar dat ging mij even te ver. De Ganges is ook de rivier waarin mensen worden gecremeerd.

Na Risikesh vervolgde de reis naar Agra met de wereldberoemde Taj Mahal. De Marmeren Tempel van de liefde is gebouwd met intentie het mooiste praalgraf uit de wereldgeschiedenis te worden. Een ontroerende gedachte en met recht een prachtig liefdesverhaal.

In woestijndeelstaat Rajastan deden we drie verschillende plaatsen aan. Jaipur, Pushkar en Udaipur. Steden waarin er verschillende interessante bezienswaardigheden en tempels te bezichtigen zijn en waar je volop kunt winkelen en de meest lekkere curry’s kunt eten.

Handlezing

Net toen ik dacht dat een handlezing er niet meer in zat kwam ik in het laatste plaatsje van onze reis, Udaipur, een handlezer tegen. De handlezing duurde 45 minuten en de nadruk lag op toekomstvoorspelling. Er werd veelal gebruik gemaakt van de astrologie. Gevraagd werd om mijn geboortedatum, -plaats, -tijd en de naam van mijn moeder. Ik kreeg de volgende dingen te horen:

– Ik krijg 3 kinderen, waarvan 1 miskraam, dan een jongen en daarna een meisje.

– Binnen nu en 2,5 jaar zal ik 4 verschillende bedrijven hebben en zal ik succesvoller zijn als ik vanuit het buitenland werk.

– Als ik zou willen zou ik met mijn wilskracht een goed politiek leider zijn.

– Ik ben zachtaardig van karakter en mensen zullen daar snel gebruik van maken. Echte vrienden heb ik niet.

– Het beste is als ik opsta voor zonsopgang.

– Ik moet oppassen met water en in het verkeer: een ongeluk ligt op de loer.

– De negatieve energie overheerst in mijn lichaam. Ik moet stoppen met piekeren.

– Ik ben verslavingsgevoelig en moet vooral oppassen met alcohol en drugs.

– Ik zal tussen de 75 en 85 jaar oud worden.

Mijn ervaring

Nu ben ik uiteindelijk maar bij 1 handlezer geweest en weet ik niet of deze lezing representatief is voor alle handlezers in India. Maar ik geloof niet dat je in handen kunt aflezen hoe oud iemand wordt, laat staan dat je kunt zien wat het geslacht is van toekomstige kinderen. Opvallend was ook dat het vrij vaak ging over de slechte energie in mijn lichaam. Nu heb ik een ongelooflijk stressvol jaar achter de rug, dus dat ging er nog wel in. Alleen het verhaal dat ik enkel met parels en gebeden deze slechte energie zou kunnen verdrijven vond ik wat minder sterk. Helemaal toen er werd gezegd dat ik er niet voor hoefde te betalen, maar zelf kon bepalen welk offer ik zou brengen.

Sommige dingen waren wel herkenbaar zoals de sterke wilskracht en de verschillende bedrijven, dus ik zal niet zeggen dat het allemaal lariekoek was. Hoewel ik zeker weet dat mijn omgeving zal zeggen dat het voor iedereen beter is als ik vooral niet voor zonsopgang opsta aangezien ik verre van een ochtendmens ben:)!

Toch is deze manier van handlezen is niet my cup of tea. In mijn blog ‘Kun je met handlezen de toekomst voorspellen?’ leg ik uit waarom de handanalyses die ik geef niets te maken hebben met het voorspellen van de toekomst. Ik geloof dat je de toekomst zelf in de hand hebt en er meer aan hebt als je weet wat jouw kwaliteiten en valkuilen zijn. Daarom is voor mij een handlezing ook meer een karakteranalyse.

Al met al ben ik blij dat heb kunnen ervaren hoe het is om je handen te laten lezen in India. Bovenal vind ik India een geweldig land en raad ik iedereen aan er een keer naar toe te gaan. Niet voor niets zegt de Dalai Lama; once a year go to a place you have never been before. Kijk door de drukte, armoede en viezigheid heen en wordt een prachtige ervaring rijker!

Hoe zit dat bij jou?

Ben jij in India geweest? Of heb je plannen om naar India te gaan? Laat het me weten in een reactie!