Elke week lees je hier een herkenbaar teamdilemma uit het fictieve bedrijf Core Elements. Vier types. Eén team. Altijd iets om over na te praten. Er gaat een tikkie rond voor de verjaardag van Rianne. Lex weet niet eens wie ze is. Amir kent haar vaag van de gang. Valerie vindt dat je gewoon meedoet. En Welmoed twijfelt of het niet kwetsend is om níet bij te dragen. Hoe ga je om met de sociale druk van zo’n goedbedoelde attentie?
Vier perspectieven: live uit het teamoverleg
Welmoed (water):
"Ik voel me bezwaard… Als ik niet meedoe, lijkt het alsof ik haar verjaardag niet belangrijk vind. Maar ik ken haar eigenlijk helemaal niet goed.Toch ben ik bang dat het ongezellig overkomt als ik niet meedoe."
Valerie (vuur):
"Kom op zeg. Het is drie euro. Gewoon doen. Het gaat niet om het bedrag, het gaat om teamspirit. Ga je nou echt moeilijk doen over een tikkie? Als we allemaal zo gaan denken, is het straks ieder voor zich."
Amir (aarde):
"Ik hou me liever aan vaste afspraken. Als we dit standaard doen voor elke verjaardag, dan is het logisch. Maar als het per persoon verschilt, wordt het vaag. Dan weet je niet waar je aan toe bent. Duidelijkheid helpt."
Lex (lucht):
"Wacht even… wie is Rianne precies? Ik heb haar letterlijk nog nooit gesproken. Waarom zou ik geld geven aan iemand die ik niet ken?We kunnen toch ook gewoon even zeggen: wie iets wil geven, doet dat. En wie niet, ook goed. Geen drama."
Wat speelt hier in de teamdynamiek?
In het team van Core Elements botst het deze week op de onuitgesproken groepsnormen rond meedoen en betrokkenheid. Er ontstaat ongemak tussen doen wat ‘hoort’ en trouw blijven aan je eigen grenzen. Er is geen expliciete afspraak, wel een stille verwachting. En dat maakt het ongemakkelijk. De een voelt zich moreel verplicht, de ander ziet geen reden. Maar niemand zegt het hardop. En precies daar wringt het.
Wat helpt het team om af te stemmen op attenties
Tijdens de lunch stelt Lex de vraag die niemand hardop durfde te stellen: “Doen we dit eigenlijk voor iedereen, of alleen voor wie we leuk vinden?”
Die ene opmerking opent het gesprek. Valerie blijft vinden dat het erbij hoort, Welmoed stelt voor om naast het tikkie ook een kaart te laten circuleren. Amir pakt zijn notitieboek erbij en maakt een lijstje van teamverjaardagen. Lex stelt voor om elke maand één ‘verjaardagsronde’ te doen, met vrije keuze om bij te dragen. Zo ontstaat er ruimte voor nuance, vrijheid en afstemming. Zonder groepsdruk. Zonder oordeel.
Reflectie van De Handcoach op groepsdruk en attentie
Dit gaat niet over een cadeau. Dit gaat over erbij horen, over sociale codes die niemand uitspreekt maar iedereen voelt. Over geven uit verbinding, of geven uit plicht. In teams ontstaan snel routines die aanvoelen als regels. Maar als die niet bespreekbaar zijn, worden ze kleverige normen. Dan geef je niet meer vanuit jezelf, maar vanuit angst om buiten de groep te vallen. Wil je échte verbinding? Begin dan met helderheid. Zeg wat je doet. En waarom je het doet. Niet iedereen hoeft mee te doen, maar iedereen moet mee kunnen denken.
Tip van de week
In mijn coachingsmail van deze week geef ik een fijne oefening die ervoor zorgt dat je helder krijgt waar je echt ‘ja’ op wilt zeggen, en waar je jezelf tekortdoet uit gewoonte of sociale druk. Wil je vaker trouw blijven aan wat klopt voor jou? Dan is dit je moment om je in te schrijven.
Ik ben benieuwd: is dit teamdilemma herkenbaar voor jou?Heb jij wel eens gevoeld dat je 'moest' bijdragen aan een attentie, terwijl je de ander amper kende of het gewoon niet passend voelde? En wat deed je toen?Laat het weten in een reactie onder dit artikel.
---
Wil je vaker dit soort dilemma’s herkennen én er iets mee kunnen doen? Schrijf je dan in voor mijn wekelijkse coachingsmail. Elke woensdag zit ik in je inbox met een scherpe spiegel, een praktische oefening of een rake vraag.
P.S. Pak je dit soortdilemma’s liever gestructureerd aan? In de cursus Effectief Communicerenleer je je communicatiestijl kennen, beter afstemmen op tempo en energie, misverstanden voorkomen en feedback geven zonder frictie.
